OKUMAYI SEVEN ÇOCUK

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman kalbur saman içine bir çocuk varmış bu çocuğun ismi Mert'miş bu çocuk kitap okumayı çok severmiş kitap okumaktan başka hiçbir şey yapmazmış çocuk hiç bilgisayar,telefon,tablet vb. teknolojik aletlere hiç bakmazmış.Uyanır uyanmaz direk kitap okumaya başlarmış bu çocuk anasınıfı ndan beri annesine ,babasına kitap oku dermiş.Mert'in okuyacak bir tane kitabı kalmış annesine demiş ki;

Anneciğim kitap almaya gidebilir miyiz lütfen okuyacak bir tane kitabım kaldı.

Tabii anneside Mert'i kıramamış demiş ki;

 Anne: Tabi ki alırız oğlum.
Mert: Yaşasın teşekkür ederim anneciğim.
Anne:Bir şey değil.

Annesi ile Mert kitapçıya gitmişler. Mert orada arkadaşı Çağan'ı görmüş,Çağan ile konuşmaya başlamışlar.
Mert: Sende mi kitap alacaksın Çağan.
Çağan: Evet, bende kitap alacağım çizgi roman mı alacaksın yoksa klasik mi alacaksın.
Mert: Tabiki klasik ben çizgi roman okumayı hiç sevmem.

Çağan'ın annesi gelmiş ve eve gitmişler. Mert ve annesi hala kitap arıyorlarmış Mert altı tane kitap almış hepside çeşit çeşit güzel kitaplarmış Mert bu kitapların hepsini beş günde bitirmeye çalışmış ve dileği yerine gelmiş beş günde hepsini bitirmiş sonra Mert'in kitabı aklına gelmiş o kitabı da iki günde bitirmiş. Mert'in üç gün sonra doğum günü varmış.


3 Gün Sonra...

Mert'in doğum günü gelip çatmış süslemeler hazır pastalar çörekler hazırmış Mert'e doğum günü hediyesi olarak bir yığın kitap gelmiş.Mert çok sevinmiş...

                                          SON

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Resim
                                                   NÖBET DAVULU DİNLEYEN DEVE        Küçük çocuğun biri, tarla bekçiliği yapıyordu. Elindeki defi     çalarak kuşları korkutup kaçırıyordu.                                                          Bir gün Sultan Mahmud'un yolu, o tarafa düştü.                        Karargahını o çocukcağızın beklediği tarlanın yakınlarında bir yere kurdu.                            Sultan Mahmud'un ordusunda sarhoş bir deve vardı, kocaman olan nöbet davulunu onun sırtına koymuşlardı, nöbete gidişte onun sırtındaki davul çalınırdı, gelişte de. O deve bir gün çocuğu beklediği tarlaya girdi, çocuk, elindeki defi çalarak onu korkutup tarladan çıkarmaya çalışıyordu. Bilmiyordu ki deve nöbet davulunu taşıyan devedir ve elindeki defceğiz ona vız gelir.                                                                                     MEVLANA
Devamı
Resim
                                                   Parmak Kız Bir zamanlar, çocuklara çok düşkün bir kadın varmış. Çocukları bu kadar çok sevdiği halde, bir türlü çocuğu olmuyormuş. Bir gün ihtiyar bir büyücüye gidip, ona bir çocuk sahibi olup olamayacağını sormuş. Büyücü; ‘Buna üzülme, çaresi var. Al sana bir arpa tanesi. Bu arpayı, ne köylü tarlasına eker, ne de tavuklar yer. Verdiğim arpayı evinde bir saksıya ek, sonra da bekle, ne olacağını görürsün.’ demiş. Kadın teşekkür ederek, büyücünün bu iyiliği karşısında, ona biraz para vermiş. Sonra, doğruca evine giderek, arpa tanesini saksıya ekmiş. Sabırla saksının başında beklemeye başlamış. Çok geçmeden saksıda, laleye benzeyen, iri bir çiçek açmış. Lalenin taç yaprakları, sanki olgunlaşmamış gibi sımsıkı kapalı duruyormuş. Saksıdaki bu çiçeği, hayran hayran seyreden kadın, dayanamayıp öpüp koklamaya başlamış. O an içinden, ne güzel çiçek diye düşünmüş. Kadın böyle düşünür düşünmez, aniden çiçeğin yaprakları açılıverm
Devamı
                                        BÜYÜK HEDİYE Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde. Deve tellal iken, horoz imam iken, manda berber iken, annem kaşıkta, babam beşikte iken… Ben babamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken, babam düştü beşikten, alnını yardı eşikten… Annem kaptı maşayı, babam kaptı küreği, gösterdiler bana kapı arkasındaki köşeyi… O öfke ile  Tophane minaresini cebime sokmayayım mı borudur diye… O öfke ile Tophane güllesini cebime doldurmayayım mı darıdır diye… Orada buldum iki çifte bir kayık. Çek kayıkçı Eyüb’e… Eyüb’ün kızları haşarı… Bir tokat vurdular enseme, gözlerim fırladı dışarı… Orada gördüm bir kız… Adı Emine, gittim yanına… Bir tarafı tozluk dumanlık, bir tarafı çayırlık çimenlik, bir tarafı sazlık samanlık… Bir tarafta boyacılar boya boyuyor renk ile… Bir tarafta demirciler demir dövüyor denk ile… Bir tarafta Mehmet Ali Paşa cenk ediyor şevk ile… Anan yahşi, baban yahşi, kurtuldum ellerinden... Vardım masal iline.
Devamı