KARNE HEDİYESİ       

 Bir varmış,bir yokmuş evvel zaman içinde kalbul saman içinde Cem adında rüyakar bir çocuk varmış. Cem bir gün alışveriş
merkezinde kayıp olmuş. Yalnız Cem kayıp olduğunun farkına varamamış. Annesi sanki Cem ile saklanbaç oynuyormuş.
 Cem: Anneee!
 Cem: Anneee! anneee!
Sonra Cem kayıp olduğunu anlamış her yeri ama her yeri aramış ama annesini bulamamış.
 Cem:Anneee! diye bağırarak uyandı. Uyandğında terladiğini farketti hemen atletini değiştirdi ve uykuya daldı. Sabah
olmuş herkes uyanmış ama Cem uyanamamış. Cemi annesi uyandırmış, Cem elini yüzünü yıkayıp sofraya oturmuş
 Cem:günaydın anne, günaydın baba
 Anne:günaydın oğlum
 Baba:günaydın oğlum
Hep birlikte kahvaltılarını yapmışlar.Cem gördüğü rüyayı anne ve babasına anlatmış
 Anne:sen bu rüyayı gerçektede yaşayabilirdin.
 Cem:evet,neyseki gerçekte olmamış
 Baba:sen böyle dediğin için bu birkaç gün sonra başına gelebilir.
 Baba: Cem ben sana karne hediyesi almışmıydım.
 Cem:hayır baba almamıştın.
 Anne:o zaman bu gün hediye almaya gidiyoruz.
 Cem:oleeeeey!
 Baba: hazırlanın o zaman gidiyoruz.
Yarım saat sonra alışveriş mağazasına varmışlar.
 Cem:baba,osuruk yastığı alabilirmiyim
 Baba:osuruk yastığı ne işe yarıyor?
 Cem:birinin oturacağı yere koyuyoruz sonra o kişi oturduğunda osuruk sesi çıkıyor.
 Baba:komikmiş ama hayır.
 Cem:o zaman sihirbaz seti alabilirmiyim?
 Baba:işte o olur.
 Cem:o zaman alabilirmiyim?
 Baba:tabiki alabilirsin.
 Cem:hadi kasadaki abiye gidelim.
 Kasiyer:hoşgeldiniz
 Baba:hoşbulduk
 Cem:sihirbaz seti almaya geldik.
 Kasiyer:iyi yaptınız. ver bakalım şunu.
 Kasiyer:nakit mi yoksa kartla mı?
 Baba:nakit
Cem sihirbaz setini almış ilk sihirini kendinde kullanacakmış ben kendimi neye dönüştürsem diye düşümürken aklına çok
komik birşey gelmiş bütün arkadaşlarını tavuğa dönüştürecekmiş arkadaşı Kerem'i evlerine çağırmış Kerem on dakika
sonra gelirim demiş ama aradan bir buçuk saat geçmiş sonra birden zil çaldı Cem Kerem'in geldiğini sanmış ama gelen
babası imiş Cem babasına üzgüncehoşgeldin demiş babası hoşbulduk demiş
 Baba:sen neden üzgünsün?
 Cem:Kerem gelirim dedi ama gelmedi.
 Baba:belki işi çıkmıştır.
 Cem:evet olabilir.
o anda kapının zili çaldı gelen Kerem idi.
 Cem:sonunda geldin.
 Kerem:beklettiğim için özür dilerim
 Cem:özrün kabul edildi.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Resim
                                                   NÖBET DAVULU DİNLEYEN DEVE        Küçük çocuğun biri, tarla bekçiliği yapıyordu. Elindeki defi     çalarak kuşları korkutup kaçırıyordu.                                                          Bir gün Sultan Mahmud'un yolu, o tarafa düştü.                        Karargahını o çocukcağızın beklediği tarlanın yakınlarında bir yere kurdu.                            Sultan Mahmud'un ordusunda sarhoş bir deve vardı, kocaman olan nöbet davulunu onun sırtına koymuşlardı, nöbete gidişte onun sırtındaki davul çalınırdı, gelişte de. O deve bir gün çocuğu beklediği tarlaya girdi, çocuk, elindeki defi çalarak onu korkutup tarladan çıkarmaya çalışıyordu. Bilmiyordu ki deve nöbet davulunu taşıyan devedir ve elindeki defceğiz ona vız gelir.                                                                                     MEVLANA
Devamı
Resim
                                                   Parmak Kız Bir zamanlar, çocuklara çok düşkün bir kadın varmış. Çocukları bu kadar çok sevdiği halde, bir türlü çocuğu olmuyormuş. Bir gün ihtiyar bir büyücüye gidip, ona bir çocuk sahibi olup olamayacağını sormuş. Büyücü; ‘Buna üzülme, çaresi var. Al sana bir arpa tanesi. Bu arpayı, ne köylü tarlasına eker, ne de tavuklar yer. Verdiğim arpayı evinde bir saksıya ek, sonra da bekle, ne olacağını görürsün.’ demiş. Kadın teşekkür ederek, büyücünün bu iyiliği karşısında, ona biraz para vermiş. Sonra, doğruca evine giderek, arpa tanesini saksıya ekmiş. Sabırla saksının başında beklemeye başlamış. Çok geçmeden saksıda, laleye benzeyen, iri bir çiçek açmış. Lalenin taç yaprakları, sanki olgunlaşmamış gibi sımsıkı kapalı duruyormuş. Saksıdaki bu çiçeği, hayran hayran seyreden kadın, dayanamayıp öpüp koklamaya başlamış. O an içinden, ne güzel çiçek diye düşünmüş. Kadın böyle düşünür düşünmez, aniden çiçeğin yaprakları açılıverm
Devamı
                                        BÜYÜK HEDİYE Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde. Deve tellal iken, horoz imam iken, manda berber iken, annem kaşıkta, babam beşikte iken… Ben babamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken, babam düştü beşikten, alnını yardı eşikten… Annem kaptı maşayı, babam kaptı küreği, gösterdiler bana kapı arkasındaki köşeyi… O öfke ile  Tophane minaresini cebime sokmayayım mı borudur diye… O öfke ile Tophane güllesini cebime doldurmayayım mı darıdır diye… Orada buldum iki çifte bir kayık. Çek kayıkçı Eyüb’e… Eyüb’ün kızları haşarı… Bir tokat vurdular enseme, gözlerim fırladı dışarı… Orada gördüm bir kız… Adı Emine, gittim yanına… Bir tarafı tozluk dumanlık, bir tarafı çayırlık çimenlik, bir tarafı sazlık samanlık… Bir tarafta boyacılar boya boyuyor renk ile… Bir tarafta demirciler demir dövüyor denk ile… Bir tarafta Mehmet Ali Paşa cenk ediyor şevk ile… Anan yahşi, baban yahşi, kurtuldum ellerinden... Vardım masal iline.
Devamı