EVCİL HAYVAN

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde Yiğit isminde altı yaşında bir çocuk  varmış. Yiğit hayvanları çok severmiş. Yiğit'in 1 köpeği,2 kedisi, 1 tanede ginepig'i olmasını istermiş.Yiğit bu bütün hayvanlarının yemini,suyunu,sütünü verecekmiş. Annesi bu hayvan olayına evet demiş ama sadece bir hayvan alabilirsin demiş. Yiğit de köpek almak istemiş.

Anne:Tamam Yiğit sana bir tane köpek alalım ama yarın çünkü bugün hava yağmurlu.

Yiğit annesine tamam demiş yarın Mehmet Amca'nın petşhop'a gitceklermiş.


BİR GÜN SONRA..

Annesi ile Yiğit sabah erkenden kahvaltılarını yapıp petşhop'a gitmişler. Mehmet Amca Yiğit'i tanıdığı için merhaba dedi yine     
hayvan sevmeye mi geldin dedi.

Yiğit: Hayır bu sefer köpek almak için geldim.
Mehmet Amca: Nasıl bir köpek arıyorsun Golden mı Av köpeğimi.

Yiğit: Hayır ben Sibirya Köpeği arıyorum.
Mehmet Amca üzülerek ama bende Sibirya Köpeği yok ki demiş ve Yiğit ile annesi başka bir hayvan dükkanına gitmiş ama orası çok uzakmış o yüzden internet den sipariş etmişlerdi şipariş iki güne kadar gelmesi gerekmiş ama aradan tam altı gün geçmiş Yiğit'in annesi polisi aramış demiş ki;Polis bey biz internet ten köpek sipariş etmiştik ama gelmedi bir şeyler yapabilirmisiniz.

Polis Bey:Tabiki yaparız biz size on dakikaya kadar geri döneriz.

Yiğit çok üzülmüş köpek hayalleri yok olmuş. Anneside Yiğit'in böyle üzüldüğünü görünce Yiğite komşularından birinin köpeği varmış onların köpekleri gelene kadar komşularının köpekleri ile oynayacakmış. Yiğit o köpeği de çok severmiş onla oynamaya başlamış onla oynayana kadar Yiğit'in köpeğide gelmiş. Yiğit çok sevinmiş komşularının köpeği ile Yiğit'in köpeği arkadaş olmuş.

Yiğit köpeğinin yemini veriyor yürütüyor ve Yiğit ile babası köpeğe bir isim verip kulübe yapmış kulübenin üstünde Şans yazıyormuş köpeğin ismi Şans'mış köpek çok tatlıymış Yiğit'e şans getirsin diye ismini Şans koymuş.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Resim
                                                   NÖBET DAVULU DİNLEYEN DEVE        Küçük çocuğun biri, tarla bekçiliği yapıyordu. Elindeki defi     çalarak kuşları korkutup kaçırıyordu.                                                          Bir gün Sultan Mahmud'un yolu, o tarafa düştü.                        Karargahını o çocukcağızın beklediği tarlanın yakınlarında bir yere kurdu.                            Sultan Mahmud'un ordusunda sarhoş bir deve vardı, kocaman olan nöbet davulunu onun sırtına koymuşlardı, nöbete gidişte onun sırtındaki davul çalınırdı, gelişte de. O deve bir gün çocuğu beklediği tarlaya girdi, çocuk, elindeki defi çalarak onu korkutup tarladan çıkarmaya çalışıyordu. Bilmiyordu ki deve nöbet davulunu taşıyan devedir ve elindeki defceğiz ona vız gelir.                                                                                     MEVLANA
Devamı
Resim
                                                   Parmak Kız Bir zamanlar, çocuklara çok düşkün bir kadın varmış. Çocukları bu kadar çok sevdiği halde, bir türlü çocuğu olmuyormuş. Bir gün ihtiyar bir büyücüye gidip, ona bir çocuk sahibi olup olamayacağını sormuş. Büyücü; ‘Buna üzülme, çaresi var. Al sana bir arpa tanesi. Bu arpayı, ne köylü tarlasına eker, ne de tavuklar yer. Verdiğim arpayı evinde bir saksıya ek, sonra da bekle, ne olacağını görürsün.’ demiş. Kadın teşekkür ederek, büyücünün bu iyiliği karşısında, ona biraz para vermiş. Sonra, doğruca evine giderek, arpa tanesini saksıya ekmiş. Sabırla saksının başında beklemeye başlamış. Çok geçmeden saksıda, laleye benzeyen, iri bir çiçek açmış. Lalenin taç yaprakları, sanki olgunlaşmamış gibi sımsıkı kapalı duruyormuş. Saksıdaki bu çiçeği, hayran hayran seyreden kadın, dayanamayıp öpüp koklamaya başlamış. O an içinden, ne güzel çiçek diye düşünmüş. Kadın böyle düşünür düşünmez, aniden çiçeğin yaprakları açılıverm
Devamı
                                        BÜYÜK HEDİYE Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde. Deve tellal iken, horoz imam iken, manda berber iken, annem kaşıkta, babam beşikte iken… Ben babamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken, babam düştü beşikten, alnını yardı eşikten… Annem kaptı maşayı, babam kaptı küreği, gösterdiler bana kapı arkasındaki köşeyi… O öfke ile  Tophane minaresini cebime sokmayayım mı borudur diye… O öfke ile Tophane güllesini cebime doldurmayayım mı darıdır diye… Orada buldum iki çifte bir kayık. Çek kayıkçı Eyüb’e… Eyüb’ün kızları haşarı… Bir tokat vurdular enseme, gözlerim fırladı dışarı… Orada gördüm bir kız… Adı Emine, gittim yanına… Bir tarafı tozluk dumanlık, bir tarafı çayırlık çimenlik, bir tarafı sazlık samanlık… Bir tarafta boyacılar boya boyuyor renk ile… Bir tarafta demirciler demir dövüyor denk ile… Bir tarafta Mehmet Ali Paşa cenk ediyor şevk ile… Anan yahşi, baban yahşi, kurtuldum ellerinden... Vardım masal iline.
Devamı